زیرخاکی گنج یابی
زیرخاکی گنجیابی: واقعیت یا خیال؟
زیرخاکی چیست و چرا ارزشمند است؟
وقتی از زیرخاکی حرف میزنیم، منظورمان اشیای قدیمی و قیمتیای است که سالها زیر زمین مدفون شدهاند. این اشیا معمولاً شامل سکههای طلا، ظروف سفالی، مجسمهها، زیورآلات و حتی تابوتهای باستانی میشوند. برخی از این آثار ارزش تاریخی دارند و برخی دیگر بهدلیل جنس گرانبهایشان موردتوجه هستند.
نشانههای وجود زیرخاکی در یک منطقه
۱. وجود تکههای سفال و سنگهای تراشخورده: اگر در یک منطقه کشاورزی یا بیابانی تکههای شکستهی سفال یا سنگهای غیرعادی پیدا کردید، ممکن است نشانهی یک سازه یا قبرستان قدیمی باشد.
۲. تفاوت رنگ خاک: در جاهایی که دفینه یا سازههای قدیمی وجود دارد، ممکن است رنگ خاک تیرهتر یا سبکتر از خاک اطراف باشد.
۳. وجود درختان قدیمی: در برخی روایات محلی گفته میشود که زیر درختان گردو، سرو یا توت قدیمی دفینههای پنهانشدهای وجود دارد.
۴. نقوش و علامتهای روی سنگها: برخی از افراد باور دارند که حکاکیهای روی سنگها یا نقوش حیوانات مثل مار، عقاب و شیر نشانهی وجود گنج است.
روشهای گنجیابی زیرخاکی
۱. فلزیابهای حرفهای: دستگاههایی که میتوانند طلا، نقره و سایر فلزات با ارزش را تا چند متر زیر خاک تشخیص دهند.
۲. اسکنرهای زمینشناسی: با کمک این دستگاهها میتوان حفرهها، تونلها و اتاقکهای زیرزمینی را شناسایی کرد.
۳. مطالعه نقشههای قدیمی: برخی از نقشههای کهن، محل قرارگیری کاروانسراها، قلعهها و روستاهای متروکه را نشان میدهند که ممکن است گنجهای ارزشمندی در آنها مخفی باشد.
آیا گنجیابی قانونی است؟
طبق قوانین ایران، هرگونه حفاری برای پیدا کردن گنج بدون مجوز میراث فرهنگی غیرقانونی است. افرادی که بدون مجوز اقدام به گنجیابی میکنند، ممکن است با جریمههای سنگین یا حتی مصادره اموال مواجه شوند.