املای صحیح عتیقه
# املای صحیح “عتیقه” – بررسی جامع و دقیق
“`html
املای صحیح “عتیقه” در زبان فارسی
کلمه “عتیقه” از واژههای پرکاربرد در حوزههای باستانشناسی، هنر و مجموعهداری است که گاهی در نوشتار دچار اشتباه میشود. در این مقاله به بررسی دقیق املای صحیح این واژه میپردازیم.
املای صحیح و استاندارد
املای صحیح این کلمه به صورت زیر است:
عتیقه (ع + ت + ی + ق + ه)
ریشهشناسی واژه
واژه “عتیقه” از ریشه عربی “ع ت ق” گرفته شده که به معنای کهنه، قدیمی و دیرینه است. این کلمه در زبان عربی به صورت “عتیق” (مذکر) و “عتیقة” (مؤنث) به کار میرود.
اشتباهات رایج در نگارش
برخی از اشتباهات متداول در نوشتن این کلمه عبارتند از:
- عتیکه (غلط رایج به دلیل تلفظ محاورهای)
- عتیکا (غلط فاحش)
- عتیقا (نادرست)
نکات دستوری و کاربردی
1. این کلمه در زبان فارسی هم به صورت اسم (شیء عتیقه) و هم به صورت صفت (شیء عتیقه) به کار میرود.
2. جمع این کلمه به صورت “عتیقهجات” یا “عتیقات” است.
3. در ترکیبهایی مانند “عتیقهفروش”، “عتیقهشناس” و “عتیقهخانه” نیز کاربرد دارد.
معانی و کاربردها
معانی اصلی این واژه شامل:
- اشیاء قدیمی و با ارزش تاریخی یا هنری
- کتابها یا نوشتههای کهن
- در اصطلاح حقوقی: مال معین و مشخص
منابع معتبر تایید کننده
املای صحیح این کلمه در منابع زیر تأیید شده است:
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ دهخدا
- دستور خط فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی
- فرهنگ املایی خط فارسی، غلامحسین صدری افشار
نمونههای کاربردی در جمله
1. موزه ملی ایران مجموعهای غنی از عتیقههای دوره هخامنشی دارد.
2. فروش عتیقههای تاریخی بدون مجوز قانونی ممنوع است.
3. او یک کلکسیونر حرفهای عتیقه است.
به یاد داشته باشید که املای صحیح این کلمه با “ق” پایان مییابد و هر گونه جایگزینی دیگر (مانند “ک” یا “الف”) نادرست است.
“`
این مقاله HTML شامل موارد زیر است:
1. بررسی دقیق املای صحیح “عتیقه”
2. ریشهشناسی واژه
3. اشتباهات رایج در نگارش
4. نکات دستوری و کاربردی
5. معانی مختلف واژه
6. منابع معتبر تأیید کننده
7. نمونههای کاربردی در جمله
8. طراحی مناسب برای نمایش در مرورگرهای وب با استایل فارسی
متن کاملاً به زبان فارسی است و تمام نکات مهم درباره این واژه را پوشش میدهد.